ارتباط عمیق انسان با پهنه‌های آبی و سبک‌ زندگی ساحلی و دریایی

دریا به عنوان منبع اصلی آب و غذا، همواره با مفهوم حیات و باروری مرتبط بوده است و در همین ارتباط بسیاری از خدایان ِآب و باروری با دریا پیوستگی عمیق داشته‌اند. دریا با قدرت و خشم طبیعت نیز پیوند داشته است و طوفان‌ها و امواج خروشان دریا، نشان‌دهنده‌ی قدرت و خشم خدایان دریا بوده است. در بسیاری از ادیان، آب که بخش اصلی دریاست به عنوان عنصری تطهیرکننده در نظر گرفته می‌شود.

حجت حاجی‌زاده مترجم و پژوهشگر حوزه دریایی در یادداشتی نوشت: سبک‌های زندگی ساحلی و دریایی در سراسر جهان، با وجود تفاوت‌های فرهنگی و تاریخی، دارای شباهت‌های قابل توجهی هستند. این شباهت‌ها اغلب به دلیل ارتباط عمیق انسان با دریا و تأثیر آن بر زندگی روزمره ساکنان مناطق ساحلی است.

بسیاری از نشانه‌های سبک زندگی ساحلی ریشه در باورهای باستانی و آیین‌های مرتبط با دریا و طبیعت دارند. در این نوع از سبک زندگی، با برپایی جشن‌هایی از دریا به عنوان منبع حیات و روزی یاد و شکرگزاری می‌شود. اغلب این جشن‌ها با آغاز فصل صیادی، کشاورزی یا ماهیگیری مصادف است و نماد آغاز یک دوره‌ی جدید هستند. زمان برگزاری این جشن‌ها به دلیل تفاوت در شرایط آب و هوایی و فصل‌های صیادی در مناطق مختلف متفاوت است. در هر منطقه، خدایان و اساطیر مرتبط با دریا و صیادی نیز متفاوت است. در همین ارتباط برخی جشن‌ها در سطح محلی برگزار می‌شوند و برخی دیگر اهمیت ملی و بین‌المللی دارند. دریا به عنوان یک گستره بی‌کران همواره نمادی از بی‌نهایت و ناشناخته‌ها بوده است و علاوه بر این در بسیاری از فرهنگ‌ها، دریا به عنوان مرز بین جهان مادی و معنوی و دروازه‌ی ورود به دنیای ماورا نیز در نظر گرفته می‌شده است.

دریا به عنوان منبع اصلی آب و غذا، همواره با مفهوم حیات و باروری مرتبط بوده است و در همین ارتباط بسیاری از خدایان ِآب و باروری با دریا پیوستگی عمیق داشته‌اند. دریا با قدرت و خشم طبیعت نیز پیوند داشته است و طوفان‌ها و امواج خروشان دریا، نشان‌دهنده‌ی قدرت و خشم خدایان دریا بوده است. در بسیاری از ادیان، آب که بخش اصلی دریاست به عنوان عنصری تطهیرکننده در نظر گرفته می‌شود.

غسل در آب دریا، به ویژه در آب‌های مقدس، برای تطهیر روح و جسم انجام می‌شده است. چرخه‌ی مداوم جزر و مد دریا، نمادی از مرگ و تولد دوباره و تجدید حیات بوده است و بسیاری از فرهنگ‌ها، دریا را با مفهوم تولد دوباره و جاودانگی مرتبط می‌دانستند.

در جوامع ساحل‌نشین، دریا نقش محوری در زندگی مردم داشته است و صیادان قبل از رفتن به دریا، مراسم خاصی را برای تضمین صید موفق و بازگشت سالم برگزار می‌کردند. فرهنگ‌های گوناگون، خدایانِ دریا را پرستش می‌کردند و برای آن‌ها قربانی می‌کردند.  به طور مثال ژاپنی‌ها جشن‌های متعددی برای تجلیل از دریا و صیادی برگزار می‌کنند. این جشن‌ها حتی در دوره جدید اغلب با رقص‌های سنتی، مسابقات ماهیگیری و غذاهای دریایی همراه هستند.

نروژی‌ها نیز جشن‌های متعددی برای تجلیل از ماهیگیری برگزار می‌کنند. این جشن‌ها معمولا در روستاهای ساحلی برگزار می‌شوند و با موسیقی محلی، رقص و غذاهای دریایی همراه هستند. در کشورهای مدیترانه‌ای مانند ایتالیا، اسپانیا و یونان، فستیوال‌های دریایی متعددی برگزار می‌شود که در آن‌ها از خدایان دریا مانند پوزئیدون و نپتون تجلیل می‌شود. این فستیوال‌ها معمولاً با مسابقات قایقرانی، رژه‌های دریایی و جشن‌های خیابانی همراه هستند. در کشورهای اسکاندیناوی، فستیوال‌های ماهیگیری با هدف جشن گرفتن پایان فصل صید و استقبال از فصل جدید برگزار می‌شود که این فستیوال‌ها اغلب با موسیقی سنتی، رقص و نوشیدنی همراه هستند.

انتهای پیام/

کد خبر 1404091300875
دبیر محمد آوخ

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha